Na naszym ostatnim środowym spotkaniu gościliśmy Prezesa Sekcji Psychologii Sądowej KNSP UJ Krzysztofa Kasparka. Było to nietypowe doświadczenie. Zagłębiliśmy się bowiem w tematykę stricte psychologiczną, tak rzadko do tej pory poruszaną w ramach naszych cotygodniowych spotkań. Nasz gość przybliżył nam problematykę pedofilii od strony nauk medycznych i psychologii.

Ogólnie rzecz biorąc pedofilia jest rodzajem parafilii, w której preferowanym lub wyłącznym partnerem seksualnym osoby dorosłej jest dziecko przed okresem pokwitania. Zapoznaliśmy się z dwoma różnymi sposobami definiowania i diagnozowania tego zaburzenia seksualnego z perspektywy klasyfikacji chorób DSM (amerykańska) oraz ICD (międzynarodowa). Spojrzeliśmy także na to zagadnienie z szerszej perspektywy zaburzeń z kręgu parafilii i poznaliśmy niektóre z ich rodzajów. Niezwykle ciekawe okazały się dane statystyczne na temat pedofilii – w około 90% pedofilami są mężczyźni, a około 2/3 ich ofiar to dziewczynki. Usłyszeliśmy ponadto o wskaźnikach pośrednich i bezpośrednich tego zaburzenia, sposobach ich badania oraz sposobach leczenia stosowanych w stosunku do pedofilii. Niestety skuteczność leczenia nie napawa aktualnie zbytnim optymizmem.

Pedofilia jest zagadnieniem złożonym i wywołującym liczne kontrowersje. Niezwykle ważną kwestią jest to, że pedofilia na gruncie prawa nie do końca jest tym samym czym jest na gruncie psychologii. W prawie z określeniem kogoś jako pedofila mamy do czynienia w związku ze spełnieniem przez niego przesłanek z Kodeksu Karnego. Natomiast diagnoza tego zaburzenia na gruncie psychologii wiąże się z potrzebą spełnienia przez daną jednostkę określonych kryteriów o charakterze pozaprawnym określonych w klasyfikacji DSM lub ICD. 

Paulina Florczak